Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Ξυπνησα 8 το πρωι.Ανοιξα το κομπιουτερ και ειδα τα email μου.Ειδα ενα απο εκεινη το ανοιξα ελεγε αντιο.Προσπαθησα να κρυψω την λυπη μου και να μην νοιωσω ευαλωτος ετσι και αλλιως με εκεινη ενοιωθα δυνατος.Μεσα μου μια πληγη μεσα στα στην ψυχη ,ηταν οι κουβεντες της,βαριες.Στεναχωρηθηκα τοτε μα δεν την κραταω κακια,πως εξαλου να κρατησω κακια εκεινη
Ηταν το ζητουμενο μου στη ζωη..Ειχα εναπωθεση ολες τις ελπιδες μου και ονειρευομουν την ζωη μαζι της,ηταν αυτο που σητουσα απο μια σχεση.Ειχα πολλες ευκαιριες με κοριτσια αλλα ολες τις εκανα ακρη μονο και μονο μην το μαθει και να πληγωθει
Εκλεισα το email και μπηκα στο blog μου,γραφω τωρα για την ψυχολογια των μαζων,χιλιοειπωμενα πραγματα,αλλοι λενε ολα εχουν ειπωθει αλλα πολλες φορες και με διαφορετικο τροπο,ε εκανα και εγω μια προσπαθεια στον χωρο της λογοτεχνιας
ΔΥυσκολη η τεχνη πρεπει ολο να σκεφτεσαι καινουργια πραγματα και ιδεες για να εχεις την πρωτοπορια και γενικα να μην πλατιαζεις για να μην γινεσαι βαρετος.Εγραψα δυο λεξεις και το εκλεισα,ξεχαστηκα λιγο, η θυμιση της με βαραινει,οχι ,λεω απο μεσα μου.δεν το ενοουσε το αντιο,σκεφτηκα οτι θα ηταν καλυτερο να τα πουμε απο κοντα,θα ηταν καλυτερα να το κουβεντιασουμε απο κοντα.Μονο να μην εχει φυγει σκεφτηκα ,παιρνω τηλεφωνο,κλειστο,τραγικο.Θαρωτησω την μανα της,οχι ο κοσμος ειναι μικρος για να χαθουμε,μονο αν μ εχει ξεγραψει απο το μυαλο της,τοτε μονο.,το μυαλο και σκεψη ειναι ωκεανος οπως και η ψυχη,θα το ρισκαρω θα παω να τηνβρω.Δυο ψυχες ομοιες δεν ξεκοβουν ουτε και στον αλλο κοσμο,ξερω ειναι δικια μου και θα μεινη
Εχω το λογαριθμο της ψυχης της
ΤΥΧΑΙΟ
Νατην περασε απο κοντα δεν την μιλησα αν και ειχα πολυ καιρο να την δω και σαν να μην συναιβενε τιποτα μια ματια και χαθηκε μια ματια που ελεγε σ αγαπω δεν σε ξεχασα παρολα οσα τραβηξε,της χαμογελασα και εφυγα μα μεσα μου σκεφτομουν σιγουρα θα επιστρεψη οπως παλια θα δεις!!φενονταν καλα χαρηκα η μαλλον εκρυψα την χαρα μου για τα μελλουμενα ,εψαξα στο U TUBE εβαλα ενα γνωστο κομματι ,το σαν να μην περασε μια μερα,γελασα μονος για μια στιγμη, το πιστευα απο παλια ,το σκεφτομουν θα ξαναγυριση ελεγα .Κοντευουν χριστουγεννα το δωρο που ηθελα τοτε να της το παρω δεν το πηρα ποτε και ενοιωσα λιγο ασχημα ,ξες κατι πολλες φορες σκεφτομαστε και λεμε ειμε σιγουρος θα γινει και ομως δεν το επιδιωκουμε να γινει και οταν φτανει η στιγμη μενουμε εκπληκτοι και λεμε ειναι δυνατον?Και ομως ειναι ετσι ειναι ο ανθρωπος και για το καλυτερο και για το χειροτερο.ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΨΕΜΜΑ
Εκλεισε την πορτα πισω της,εφευγε
Κατω στην εισοδο την περιενε ο φιλος της με το αμαξι
θα ταραχτει ασχημα οταν ξυπνηση σκεφτηκε.το ααξι ξεκινησε και χαθηκε στο στενο
Μετα απο μια ωρα ξυπνησε ο Σπυρος ,παραπατησε στο τραπεζι μη βλεποντας το σημειωμα της,πλυθηκεκαι σιγοψυθηρισσε ,τι υπνος και αυτος,πηγε με μισοκλειστα ματια να φτιαξει καφε.
Εκανε τον νεςτου και ψαχουλεψε το συρταρι ,ψαχνωντας τα τσιγαρα,τα βρηκε ,αναψε ενα και με την πρωτη ρουφιξια το βλεμμα του επεσε στο σημεωμα
<<φευγω Σπυρο,συγνωμη δεν μπορω να σε εξηγησω την αιτια αλλα σε παρακαλω μην με ψαξειςΣυγνωμη και παλι αλλα δεν μπορω να μεινω αλλο μαζι σου Ελενη>>
Ο Σπυρος ταραχτηκε και αρχισε να ουρλιαζει ,πηγε στο ωματιο τηςκαι αρχισε να ψαχνει,που εισαι Ελενη φψωναζοντας,κειταζει κατω απο το κρεβατι της,η βαλιτσα ελειπε,κειταζει στην ντουλαπα τα ρουχα της ελειπαν,παει πισω στην κρεβατοκαμαρα και ουρλιαζοντας δινει μια τα ποτηρια και κανει κομματια τα ποτηρια που ηταν επανω πεφτοντας με δυναμη κατω στο πατωμα,επεσε γονατηστος και αρχισε να φωναζει ,γιατι εφυγες ρε Ελενα ,γιατι ,τωρα που ειμασταν καλα
Στο αυτοκινητο ο Γιαννης την χαιδεψε στο μηρο και της εδωσε ενα τρυφερο φιλι στον στομα,αστον μην τον σκεφτεσαι μην τον λυπασαι αν ηταν αξιος θα σε κρατουσε κοντα του ,αυτος φταιει,μην στεναχωριεσαι,τωρα ειμασται μαζι
Η Ελενα εγειρε στο παραθυρο και κειταζωντας τις εικονες να αλλαζουν περνωντας το αμαξι γρηγορα στον δρομο προς το αεροδρομιο της εφυγε ενα δακρυ απο τα ματια της
Παρκαραν ,πηραν τις βαλιτσες τους και πηγαν να επικηρωσουν τα εισητηρια τους στην εξοδο
Ταεπικηρωσαν στον ελεγχο και πρωχορησαν προς το μινι bus
Δεν ηξερε τι θα επακολουθουσε η Ελενα
Ετσι ειναι ο ανθρωπος αγνωμων και με τον ευατο του και με τους δικους του και με τους φιλους του,με την αγαπη του και με την τυχη του ακομη ,μονο οταν συνηδητοποιηση τοτε καταλαβενει το λαθος του και θελει να ξαναξυρισει και αναρωτιεται δεν υπηρχε ενας ανθρωπος να με συμβουλεψει
ΗΕλενα μια ζων εφευγε,μια ζωη πολυταραχη με μια βαλιτσα στο χερι και απο αεροπλανο σε αεροπλανο
ΟΣπυρος τωρα πηγε στην παραλια και κατεπνηγε τον καημο του με το ενα τσιγαρο πισω απ το αλλο,σκεφτωνταν που μπορει να πηγαν ,μαλλον με εκεινον τον στεγνο τον κοκκαλιαρη τον Γιαννη ,θα εφυγαν θα πηγαν εκει στο Λονδινο σκεφτηκε<<θα παω να τους βρω θα τον ξηγηθω αυτον τον ξυνο>>
Η Ελενα και ο Γιαννης εγκατασταθηκαν στο σπιτι τους στο Λονδινο,βλεπεις η Ελενα ηταν χρονια καταξιωμενη ζωγραφος και οι πινακες της μοσχοπουλιονταν την αγοραζαν ολοι οι μεγαλοι φιλοτεχνοι συλεκτες
Ο Σπυρος ξυπνουσε στις 4 το απογευμα και αρχιζε το πιοτο αντι για καφε,ξημερωνοντας ως το πρωι στο μπαρ
Οι κοπελες που τον αγαπουσαν τον πλησιαζαν πολλες φορες και του χαιδευαν τα μαλλια λεγωντας τον ξεχασε την Σπυροελα παμε σπιτι θα το ξεπερασης να ησυχασει η σκεψη σου απο αυτην
Ετσι ειναι ο ανθρωπος και ο ερωτας τυφλος,τυφλος σαν την τυχη του και σαν την μοιρα της ανθρωποτητας
Η ΕΓΓΥΜΟΝΟΥΣΑ
Ζωγραφιζε πανω στο τσαμι κυκλακια και ζωακια,σκεφτονταν τι να ειναι αραγες αγορι η κοριτσι και χαιδευε την κοιλια της ακουστηκε κλιδι στην πορτα
-Α θα ηρθε ο αλεξανδρος
Ο Αλεξανδρος ηταν ο αντρας της
-Τι κανεις αγαπη μου την ρωτησε,τι κανει ο γιος μας?
-Α οχι κοριτσι θα ειναι απαντησε η Κατερινα
Περιμεναν παιδι και αποφαση και των δυο ηταν να μην το δουν πριν την γεννα,
-Α δεν σου ειπα θα εθουν αυριο οι γονεις σου πηραν τηλεφονο θα τους κανουμε το τραπεζι τους ειπα -Καλα δεν σου ειπα να μην κουραζεσαι στην κατασταση που εισαι?
-Θα ερθει και αδελφη μου να με βοηθηση μην στεναχωριεσαι
-Εστειλα την Ραισα για ψωνια ,αργησε κιολας,Αλεξανδρε πρεπει να την πληρωσεις περασε μια εβδομαδα και δεν της δωσαμε μηνιατικο
-Καλα αγαπη μου ,θα πιω εναν καφε και θα ανεβω στο γραφιο εχω δουελια
Ο Αλεξανδρος ηταν αρχητεκτονας σχεδιαζε ενα εμπορικο κεντρο στο Μονα χο ειχαν ερθει πριν τρεια χρονια απ την Αθηνα γιατι ειχε πολλες προσφορες για την δουλεια του,η Κατερινα ηταν φωτογραφος και εκανε εκθεσεις σε διαφορες γκαλερι της πολης και μαλιστα τα εργα της πουλιονταν σε καλη τιμη
Αφου ειπιαν τον καφε ο Αλεξανδρος πηγε να συνεχιση την δουλεια του,η Κατερινα ηταν στην κουζινα ετοιμαζε το βραδυνο γευμα,ξαφνικα κτυπησε το τηλεφωνο
-Θα τοσηκωσεις Αλεξανδρε μην ξερωντας που ειναι απασχολημενος
-Εχω δουλεια αγαπη μου φωναξε απο την σοφιτα οπου ηταν το γραφειο του
Προχωρησε η κατερινα στο σαλονι και σηκωνει το τηλεφωνο
Απ την αλλη πλευρα ακουστηκε μια βαρια αντρικη φωνη
-Συγνωμη για ολα Αγαπουλα θελω να επανωρθωσω θελω να σε δω για λιγο να σου εξηγησω,πρεπει να μαθεις την αληθεια
-Δεν σου ειπα να μην ξανατηλεφωνησεις αφου ειμαι τωρα με τον αντρα μου κλεισε και μην ξαναπαρεις δεν σου αφορα πλεον η ζωη μου ειμαι με αλλον κλησε μην σε ακουσει και εχουμε μπελαδες ακουσες?
Ηταν ο πρωην της χωρησαν για μια παρεξηγηση δεν συμφωνησαν στο ταξιδι για να μεταναστευσουν ο ενας ηθελε Αμερικη και ο αλλος Αυσραλια και τελικα εφυγε με εναν φιλο της και πηγε Μοναχο ,τον Αλεξανδρο τον γνωριζε σαν φιλο και οταν βρεθηκε σ αναγκη τα εφτιαξα μαζι του και φυγαν Γερμανια αφου μαλωσαν ασχημα με τον Δημητρη ,τον πρωην της
-Ποιος ηταν αγαπη μου?
-Μπα τιποτα για μια τηλεφωνικη εταιρια για μια προσφορα παλι
Εντωμεταξυ ο Δημητρης σχεδιαζε να παει νατην βρει οταν δεν ηταν ο αντρας της
Την αλλη μερα ο Αλεξανδρας αφου φιλησε την γυναικα του εφυγε για το γραφειο
Κατα της 10 το πρωι κτυπαει το κουδουνι της εξωπορτας
Παει σιγα σιγα η Κατερινα να ανοιξη ,η υπερεσια τους ειχε βγει για να πληρωσει κατι λογαριασμους
-Εσυ?δεν σου ειπα να μην ξαναρθεις θα σε σκοτωσει ο αντρας μου
-Πρεπει να σου εξηγησω Κατερινα πηρε το βαρος επανω του αν και ξεραν και οι δυο οτι εφταιγε περισσοτερο εκεινη,την αγαπουσε και την εχασε και την ηθελε παλι για αυτο επεστρεψε αν και περασε ασχημα αυτον τον καιρο αλλατην σκεφτωνταν συνεχια
-Ελα μαζι μου Κατερινα ελα να συνεχησουμε μαζι ξερω οτι μ αγαπας και με σκεφτοσουν μην πεταξεις αυτην την ευκαιρια παμε εχω αρκετα χρηματα για μια ολοκληρη ζωη
Η Κατερινα εβαλε τα κλαμματα και εκλεισε την πορτα και αφησε απ εξω τον Δημητρη ξερωντας οτι δεν θα τον ξαναδει
Η Κατερινα πηγε στη κρεβατοκαμαρα και αρχισε να κλαιει απαρηγορητα,τον αγαπουσε ακομη αλλα τωρα τον εχασε για παντα τον πρωτο της ερωτα και τον μεγαλο
Ετσι ειναι, η ευκαιρια σου κτυπαει λιγες φορες την πορτα και πρεπει να μην χανεις αυτες τις ευκαιριες για να εισαι ευτηχησμενος αλλιως θα ζεις μια καθημερινη πεζη ζωη χωρις ενδιαφερον ετσι για να ικανοποησεις τους δικους σου χωρις ευτηχια
